HOME

Cüz 17, Sayfa 330, Enbiyâ Suresi, Ayetler: 102-112

Dinle

Elmalılı 21:102 - Bunlar onun (cehennemin) uğultusunu bile duymazlar. Canlarının istediği şeyler içinde temelli kalırlar.

Elmalılı 21:103 - O en büyük korku bunları üzmez; kendilerini melekler: "Size söz verilen gün işte bugündür" diye karşılarlar.

Elmalılı 21:104 - Göğü, kitab dürer gibi dürdüğümüz zaman, yaratmaya ilk başladığımız gibi, katımızdan verilmiş bir söz olarak onu tekrar var edeceğiz. Doğrusu biz bunları yaparız.

Elmalılı 21:105 - And olsun ki, Tevrat'tan sonra Zebûr'da da yeryüzüne ancak iyi kullarımın mirasçı olduğunu yazmıştık.

Elmalılı 21:106 - Şüphesiz bu Kur'ân'da kulluk eden kimseler için kâfi bir öğüt vardır.

Elmalılı 21:107 - (Ey Muhammed!) biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.

Elmalılı 21:108 - De ki, bana ancak şöyle vahyolunuyor: "İlâhınız ancak tek bir ilâhtır. Şimdi siz artık müslüman oluyor musunuz?"

Elmalılı 21:109 - Eğer (yine de) yüz çevirirlerse, de ki: "Size düpedüz açıkladım; tehdit olunduğunuz şeyin yakın mı, uzak mı olduğunu bilmem."

Elmalılı 21:110 - Şüphesiz Allah açığa vurulan sözü de bilir, gizlediklerinizi de bilir.

Elmalılı 21:111 - Bilmem belki bu gecikme sizi denemek ve bir süreye kadar geçindirmek içindir.

Elmalılı 21:112 - (Hz. Peygamber şöyle) dedi: "Ey Rabbim! Aramızda gerçekle hükmet ve Rabbimiz O Rahmân'dır ki, isnad ettiğiniz (yalan) vasıflarınıza karşı yardımına sığınılacak olan ancak O'dur. "