Elmalılı 26:61 - İki topluluk birbirini görünce, Musa'nın adamları "Eyvah, yakalandık! dediler.
Elmalılı 26:62 - Musa: "Hayır, aslâ! dedi, Rabbim şüphesiz benimledir, bana yolunu gösterecektir."
Elmalılı 26:63 - Bunun üzerine Musa'ya "Vur asân ile denize" diye vahyettik; vurunca bir infilak etti, her bölük koca bir dağ gibi oluverdi,
Elmalılı 26:64 - Ötekilerini de buraya yanaştırıvermiştik.
Elmalılı 26:65 - Musa ve beraberindekilerin hepsini kurtardık,
Elmalılı 26:66 - Sonra da ötekileri suda boğduk.
Elmalılı 26:67 - Şüphesiz bunda bir âyet (ibret) vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.
Elmalılı 26:68 - Ve şüphesiz, işte o Rabbin, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
Elmalılı 26:69 - (Resulüm!) onlara İbrahim'in kıssasını da naklet.
Elmalılı 26:70 - Hani o, babasına ve kavmine, "Neye tapıyorsunuz?" demişti.
Elmalılı 26:71 - "Birtakım putlara taparız da onlar sayesinde toplanırız" dediler.
Elmalılı 26:72 - İbrahim "Peki, dedi, yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı?"
Elmalılı 26:73 - "Veya size fayda veya zararları olur mu?"
Elmalılı 26:74 - "Yok, dediler, ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk."
Elmalılı 26:75-76 - İbrahim dedi ki: "İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı (biraz olsun) düşündünüz mü?"
Elmalılı 26:77 - "Hep onlar benim düşmanımdır; ancak âlemlerin Rabbi (benim dostumdur)"
Elmalılı 26:78 - "O ki, beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir,"
Elmalılı 26:79 - "Beni yediren, içirendir,"
Elmalılı 26:80 - "Hastalandığım zaman bana O, şifâ verir."
Elmalılı 26:81 - "O ki, benim canımı alacak, sonra diriltecektir. "
Elmalılı 26:82 - "Ve hesap günü, hatamı bağışlayacağını umduğumdur."
Elmalılı 26:83 - "Ya Rab! Bana hikmet (hüküm) ver ve beni iyiler (zümresin)e kat."